به گزارش راهبرد معاصر، خانهنشینی کروناویروس بخش ویژهای از خصوصیات بشر را پدیدار کرده و تجربههای بیسابقه برای بشر رقمزده است. کروناویروس تهدیدی برای همه افراد جهان در هر مکانی است اما افراد چگونه به این بیماری همهگیر واکنش نشان دادند؟ آیا شهروندان همانطور که اکثر دولتها از آنان خواسته بودند در خانه ماندند؟ و اگر به خانهنشینی پایبند نبودند به کجا رفتند؟
محققان با استفاده از اطلاعات گوگل که از تلفنهای همراه جمعآوریشده به این سوالات پاسخ دادند. تاکنون این جزئیات با دقت بالا در دسترس نبود، اما با توجه به اطلاعات کنونی میتوان جواب چندین سوال علمی در این زمینه را یافت.
چگونه اطلاعات گوگل رفتار افراد را آشکار کرد؟
گوگل در ابتدا مکان قرارگیری افراد را به 6 دستهبندی، خانه، محل کار، پارکها، ایستگاههای حملونقل عمومی، فروشگاههای مواد غذایی و داروخانهها و مکانهای خردهفروشی و سرگرمی تقسیمبندی کرد. سپس اطلاعات جمعآوریشده و مدتزمان صرف شده در هر یک از 6 مکان را در چند ماه گذشته ( دوره پنجهفتهای بین سوم ژانویه تا ششم فوریه 2020) منتشر کرد. درواقع این تقسیمبندی و زمانبندی بعد و قبل از اجرای قوانین خانهنشینی است.
محققان با استفاده از اطلاعات گوگل، نمودارهایی ایجاد و عملکرد شهروندان در انگلیس، فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، آلمان، دانمارک، سوئد و یونان را از اواسط ماه فوریه تا اوایل ماه مه با یکدیگر مقایسه کردند. برای ایجاد یک تصویر مشخص، میانگین تحرک هفتروزه محاسبه شد و سپس عملکرد شهروندان کشورها با توجه به رفتار آنها با رنگهای مختلف نمایش داده شد. در این نمودار یک کشور در زمانهای مشخص در بخشهای مختلف رنگهای متفاوتی دارد.
چه مواردی موجب اختلاف بین کشورها شده است؟
در بخشی از ماه آوریل، تمام کشورهای موردبررسی بهغیراز سوئد با اجرای قوانین خانهنشینی و عدم تردد در موارد غیرضروری بهطور رسمی تعطیل بودند و رفتار آنان به میزان قابلتوجهی نسبت به قبل متفاوت بود.
در اسپانیا، ایتالیا و فرانسه خانهنشینی در اوایل ابتلا به این بیماری همهگیر 30تا 35 درصد افزایش یافت. حتی اکثر افرادی که مجاز به خروج از خانه بودند، حداقل 10تا12 ساعت خانهنشینی را رعایت میکردند، بنابراین بیشتر افراد حداقل 3 تا 5 ساعت اضافه و یا بیشتر در خانه بودند. البته این میزان با توجه به میزان سختگیری دولتها در اجرای قانون خانهنشینی متفاوت بود.
قوانین خانهنشینی در برخی کشورها بسیار سختگیرانه بود، بهعنوانمثال مردم فرانسه حتما باید مجوز خروج ارائه میکردند. در آلمان و دانمارک افراد راحتتر بودند و میزان افزایش زمان ماندن در خانه 15 درصد افزایشیافته بود و در سوئد نیز این میزان 8 تا 10 درصد افزایش را نشان میدهد.
انگلستان نیز خانهنشینی را دیرتر آغاز کرد، اما با شدت بیشتری اجرا شد و مدتزمان خانه ماندن در انگلستان 20 تا 25 درصد افزایش یافت. البته بازتاب اطلاعات در این زمینه جالب است چون پیش از اجرای خانهنشینی برخی شهروندان انگلیسی خود این قانون را پیش از دولت اجرا کردند.
در این میان یونان قبل از دیگر کشورهای اروپایی قانون خانهنشینی را آغاز و با شدت بیشتری اجرا کرد و نتیجه آن پایین بودن چشمگیر میزان مرگومیر و درنتیجه آرامش شهروندان است.
شهروندان کشورهای اروپایی در دوران خانهنشینی چگونه وقت خود را سپری میکنند؟
در بیشتر روزهای ماه آوریل شاهد افزایش حضور شهروندان سوئدی، دانمارکی و آلمانی در پارکها (ازجمله پارکهای ملی و محلی، باغهای عمومی و سواحل) هستیم. در همین زمان، ایتالیا و اسپانیا شاهد کاهش 80 درصدی حضور شهروندان در چنین مکانهایی بودند. یونان و انگلیس دوباره در مکان وسط قرار داشتند که در ابتدا روند کاهشی اما در اوایل ماه مه به معیار قبلی بازگشتند. بهتازگی در یونان افزایش 50 درصدی را شاهد هستیم و نشان میدهد که ممکن است این افزایش به دلیل خستگی افراد از خانهنشینی یا آبوهوای خوب و تصور عدم وجود خطر باشد.
اطلاعات بازدید از پارک آلمان، شواهد دیگری است که نشان میدهد اقدامات خانهنشینی ، رفتار را بهطور کامل تعیین نمیکنند و مردم انگیزههای خاص خود رادارند. خط نمودار آن تا حدودی شبیه کشور دانمارک و سوئد است که سیاستهای رسمی کمتری در زمینه خانهنشینی دارند.
زمان سپریشده در محل کار نیز در بعضی از کشورها تقریبا مانند گذشته بود، درحالیکه در برخی دیگر با کاهش 70 تا 80 درصدی همراه بود. اسپانیا و ایتالیا همه کارهای غیرضروری خارج از خانه را ممنوع کردند، بنابراین کاهش آمار آنها و قرار گرفتن در پایین نمودار جای تعجب نیست. ناگفته نماند، اسپانیا از 14 آوریل میزان محدودیتهای خود را کاهش داده است.
علت جمعآوری اطلاعات چیست؟
خستگی رفتاری، موجب تغییر رفتار افراد شده است و باوجود اینکه همچنان خانهنشینی توصیه و اجرا میشود اما بسیاری از افراد در سراسر اروپا خانههای خود را ترک میکنند. واضح است که پیروی از قانون خانهنشینی با گذشت زمان کاهشیافته است.
اکنون دولتها باید بررسی کنند که آیا خانهنشینی بر شیوع بیماری تاثیر بسزایی داشته و راهحل کاهش گسترش این بیماری است؟ آیا عدم رعایت خانهنشینی و مکانهایی که افراد به آنجا میروند در این روند مهم است؟ پاسخ دادن به این سوالات ممکن است به دولتها اجازه دهد تا یک ترکیب بهینه از سیاست خانهنشینی طراحی کنند که مثلا به مردم اجازه دهند به پارکها بروند اما در مغازهها و ایستگاههای راهآهن تجمع نکنند.
ازآنجاکه تهدید ویروس از بین نمیرود و موج دوم در سراسر جهان پیشبینی میشود، یافتن پاسخ این پرسشها بسیار مهم خواهد بود.
منبع: تسنیم